سوره نساء (آیات ٧١ الی ٨٠)

 

 ٧١) ای اهل ایمان! سلاح جنگ برگیرید و آنگاه دسته دسته یا همه به یکبار متفق برای جهاد، بیرون روید.

٧٢) و همانا گروهی از شما (که منافقند و به ظاهر دوست و در باطن دشمن شما هستند) به خبرهای مجعول هول انگیز شما را ترسان ساخته و از جهاد باز می دارند، و اگر به شما حادثه ناگواری روی آرد، آن منافق مردم به طریق شماتت گویند: خدا ما را مورد لطف خود قرار داد و از این حادثه محفوظ داشت.

٧٣) و اگر فضل خدا شامل حال شما گردد گوئی میان شما و آنان ابدأ دوستی نیست و با تأسف گویند: ایکاش ما نیز با آنها به جهاد رفته بودیم تا به نعمت فتح و غنیمت بسیاری که نصیب آنها شده بهره فراوان می بردیم.

٧٤) (مومنان) باید در راه خدا به آنان که حیوة مادی دنیا را بر آخرت برگزیدند، جهاد کنند و هر کس در جهاد به راه خدا کشته شد یا فاتح گردید زود باشد که او را (در بهشت ابدی) اجری عظیم دهیم.

٧٥) چرا در راه خدا جهاد نمی کنید در صورتی که جمعی ناتوان از مرد و زن و کودکِ شما که در مکه اسیر ظلم کفّارند آنها دایم می گویند: بار خدایا! ما را از این شهری که مردمش ستمکارند بیرون آور و از جانب خود برای ما بیچارگان نگهدار و یاوری فرست (تا از شرّ ستمکاران آسوده شویم)؟

٧٦) اهل ایمان در راه خدا و کافران در راه شیطان جهاد می کنند، پس شما (مؤمنان) با دوستان شیطان بجنگید (و از آنها هیچ بیم و اندیشه مکنید) که مکر و سیاست شیطان بسیار سست و ضعیف است.

٧٧) آیا نمی نگری و عجب نداری از حال آن مردمی که (گفتند: به ما اجازه ی جنگ ده، و) بدانها گفته می شد: اکنون از جنگ خودداری کرده و به وظیفه ی نماز و زکوة قیام کنید (که هنوز مأمور به جنگ نیستیم) دیدی آنگاه که بر آنها (در جنگ بَدر) حکم جهاد آمد در آن هنگام بیش از آن اندازه که باید از خدا ترسند از مردم (دشمنان دین) ترسیدند و گفتند: ای خدا! چرا بر ما حکم جنگ را فرض کردی که عمر ما را تا به هنگام اَجَل و مرگ طبیعی به تأخیر نیفکنی؟ (ای رسولِ ما! به آنان که این اعتراض کنند) بگو که: زندگانی دنیا متاعی اندک است و جهان آخرت ابدی برای هر که خدا ترس باشد بهتر از دنیا است و آنجا (حکم با خدای عادل است و) کمترین ستم درباره کسی نخواهد شد.

٧٨) هر کجا باشید اگرچه در کاخهای بسیار محکم، مرگ، شما را فرا رسد (و از چنگ مرگ به هیچ چاره ای رهائی ندارید) و آنان را (یعنی گروه منافقان را) اگر خوشی و نعمتی فرا رسد گویند این از جانب خداست و اگر زحمتی پیش آید به تو نسبت دهند، (ای رسول! به آنم گروه منافق نادان) بگو: (هرچه در جهان پدید آید و هر چه از نیک و بد به شما رسد) همه از جانب خدا است، چرا این قوم جاهل از فهم هر سخن دورند؟

٧٩) هر چه از انواع نیکوئی به تو رسد از جانب خداست و هر بَدی رسد از نفس تو است و (ای پیغمبر!) ما تو را به رسالت برای (راهنمائی) مردم فرستادیم و (برای رسالت تو) تنها گواهیِ حدا کافی است.

٨٠) هر که رسول را اطاعت کند، خدا را اطاعت کرده، و هر که مخالفت کند (کیفر مخالفتش با خدا است) و ما تو را به نگهبانی آنها نفرستاده ایم.