چه دلپذیر است این که گناهانمان پیدا نیستند؛
وگرنه مجبور بودیم هر روز خودمان را پاک بشوییم... شاید هم می بایست زیر باران، زندگی میکردیم.
و باز٬ چه دلپذیر و نیکوست این که دروغ هایمان٬ شکلمان را دگرگون نمیکنند... چون در این صورت٬ حتی یک لحظه همدیگر را به یاد نمی آوردیم.
خدای رحیم! تو را به خاطر این همه مهربانی ات سپاس...
فدریکو گارسیا لورک