سوره بقره (آیات ٦١ الی ٨٠)

۶١) و (ای بنی اسرائیل) بیاد آرید وقتی را که به موسی اعتراض کردید که: ما به یک نوع طعام صبر نخواهیم کرد از خدای خود بخواه تا برای ما از زمین نباتاتی مانند خیار و سیر و عدس و پیاز برویاند، موسی گفت: آیا می خواهید غذای بهتری که دارید به پست تر از آن تبدیل کنید؟ حال به شهر مصر درآئید که در آنجا آنچه درخواست کردید مهیّا است، (باز نافرمانی و خودسری کردند) و بر آنها ذلّت و خواری مقدّر گردید، و چون دست از عصیان و ستمکاری برنداشته و به آیات خدا کافر گشتند و انبیا را به ناحق کشتند، دیگر بار به خشم و قهر خدا گرفتار شدند.

۶٢) هر مسلمان و یهود و نصاری و ستاره پرست که از روی حقیقت به خدا و روز قیامت ایمان آورد و نیکوکاری پیشه کند البته از خدا پاداش نیک یا بد و هیچ گاه (در دنیا و عقبی) بیمناک و اندوهگین نخواهد بود (یعنی حقیقت دین ایمان به خدا و قیامت و عمل شایسته است نه اسم مؤمن و غیره).

۶٣) و (ای بنی اسرائیل) یاد آرید وقتی که از شما پیمان گرفتیم و کوه طور را بر بالای سر شما برافراشتیم (که سخت هراسان شدید) و دستور دادیم که احکام تورات را با عقیده ی محکم پیروی کنید و پیوسته آن را در نظر گیرید باشد که پرهیزکار شوید.

۶٤) بعد از آن همه عهد و پیمان از حق روی گردانیدید و اگر فضل و رحمت خدا شامل حال شما نمی شد البته در شمار زیانکاران عالم بودید.

۶۵) محققأ دانسته اید جماعتی از شما را که عصیان ورزیدند و حرمت شنبه را نگاه داشتند، گفتیم بوزینه شوید دور از قرب حق.

۶۶) و این عقوبت مسخ را کیفر آنها و عبرت اخلاف آنها و پند پرهیزکاران گردانیدیم.

۶۷) و به یاد آرید وقتی را که موسی به قوم خود فرمود که: به امر خدا، گاوی را ذبح کنید، قوم گفتند: ما را به تمسخر گرفته ای (کشتن گاو با یافتن قاتل چه تناسب دارد)؟ موسی گفت: پناه می برم به خدا از آنکه سخن به فسوس و تمسخر گویم که این کتر مردم نادان است.

۶۸) (قوم موسی) گفتند: از خداوند بخواه که خصوصیّت و چگونگی گاو را معیّن فرماید، (موسی) گفت: خدا می فرماید گاوی باشد نه پیر از کار افتاده و نه جوان کار نکرده بلکه میانه ی این دو حال باشد، (حال که معیّن شد) آنچه مأمورید انجام دهید.

۶۹) باز قوم به موسی گفتند: از خدا بخواه که رنگ آن گاو را نیز معیّن فرماید، موسی جواب داد: خدا می فرماید گاو زرد زرّینی باشد که رنگ آن بینندگان را فرح بخش کند.

۷٠) باز گفتند از خداوند بخواه چگونگی آن گاو را کاملأ برای ما روشن گرداند که هنوز بر ما مشُتُبه است، (چون رفع اشتباه ما شود البته اطاعت کرده) و به خواست خدا راه هدایت پیش گیریم.

۷١) موسی گفت: خدا می فرماید آن گاو هم آنقدر به کار، رام نباشد که زمین شیار کند و آب به کشتزار دهد و هم بی عیب و یکرنگ باشد. قوم گفتند: اکنون حقیقت را روشن ساختی؛ و گاوی بدان اوصاف کشتند لیکن نزدیک بودن در این امر باز نافرمانی کنند.

۷٢) به یاد آرید وقتی که نُفْسی را کشتید و یکدیگر را در موضوع آن متّهم کرده و نزاع برانگیختید و خداوند رازی که پنهان می داشتید آشکار فرمود.

۷۳) پس دستور دادیم که پاره ای از اعضای آن گاو را بر بدنِ کشته زنید تا ببینید که اینگونه خداوند مردگان را زنده خواهد فرمود و قدرت کامله ی خویش را به شما آشکار خواهد ساخت شاید عاقل شوید.

۷٤) (پس با این معجزه ی بزرگ) باز چنان سخت دل شدید که دلهایتان چون سنگ یا سخت تر از آن شد، چه آنکه از پاره ای سنگها نهرها بجوشد و برخی دیگر سنگها بشکافد و باز آبی از آن بیرون آید و پاره ای از ترس خدا فرود آیند و (ای سنگدلان لجوج بترسید که) خدا از کردار شما غافل نیست.

۷۵) آیا طمع دارید که (یهودیان) به دین شما بگروند در صورتی که گروهی از آنان کلام خدا را شنیده و به دلخواه خود تحریف می کنند با آنکه در کلام خدا تعقّل کرده و معنی آن را دریافته اند.

۷۶) هرگاه با مؤمنان روبرو شوند گویند: ما نیز مانند شما ایمان آورده ایم؛ و چون با یکدیگر خلوت کنند گویند: چرا دری که خدا از علوم برای شما گشوده به روی مسلمانان باز کنید تا به کمک همان علوم (و ادلّه ی رسالت پیغمبر خاتم) با شما محاجّه و خصومت کنند. چرا راه عقل و اندیشه نمی پوئید؟

۷۷) آیا نمی دانند که خدا بر آنچه پنهان داشته و یا آشکار کنند آگاه است؟

۷۸) بعضی عوام یهود که خواندن و نوشتن هم ندانند تورات را جز آمال و آرزوی باطل خود نپندارند و تنها پابست خیالات خام و پندار بیهوده ی خویشند.

۷۹) پس وای بر آن کسانی که از پیش خود چیزی نوشته و به خدای متعال نسبت دهند تا به بهای اندک (و متاع ناچیز دنیا) بفروشند؛ پس وای بر آنها از آن نوشته ها و آنچه از آن (نوشته های موهوم و مجعول) بدست آرند.

۸٠) و (یهود) گفتند که: هیچ وقت خدا ما را در آتش، عذاب نکند مگر چند روزی معدود (به عقیده ی آنها هفت یا چهل روز) بگو به آنان: آیا بر آنچه دعوی می کنید عهد و پیمانی از خدا گرفته اید که از آن عهد هرگز تخلّف نکند؟ یا چیزی به خیال جاهلانه ی خود به خدا نسبت می دهید؟