41) عرض کرد: پروردگارا! برای من (به شکرانهی این نعمت) آیت و عبادتی مقرّر فرما، فرمود: تو را آیت این باشد که تا سه روز با مردم سخن جز به رمز نگوئی و پیوسته به یاد خدا باش و او را شبانگاه و صبحگاه تسبیح گوی.
42) و آنگاه فرشتگان گفتند: ای مریم! همانا خداوند، تو را برگزیده و پاکیزه گردانید و بر زنان جهانیان برتری بخشید.
43) ای مریم! فرمانبردار خدا باش و نماز را با اهل طاعت بجای آر.
44) این از اخبار غیب است که به تو وحی نمودیم، و تو حاضر نبودی آن زمان که قرعه برای نگهبانی و کفالت مریم میزدند و بر سر این کار، کارشان به نزاع میکشید.
45) چون فرشتگان مریم را گفتند که: خدا تو را به کلمهای که نامش ‹مسیح عیسی بن مریم› است بشارت میدهد که در دنیا و آخرت آبرومند و از مقرّبان درگاه خدا است.
46) و با خلق در گهواره سخن گوید بدانگونه که در سنین بزرگی، و او از جمله نیکوکاران جهان است.
47) (مریم) عرض کرد: پروردگارا! مرا چگونه فرزندی تواند بود و حال آنکه با من مردی نزدیک نشده؟ گفت: چنین است کار خدا، (بی نیاز از هر گونه سببی است) هر چه بخواهد میآفریند، چون مشیّت او به خلقت هر چیزی قرار گیرد به محض آنکه گوید: موجود باش، همان دم موجود شود.
48) و خداوند به عیسی تعلیم کتاب و حکمت کند و تورات و انجیل آموزد.
49) و او را به رسالت بسوی بنی اسرائیل فرستد که به آنان گوید: من از طرف خدا معجزی آوردهام و آن معجزه این است که از گِل، مجسمهی مرغی ساخته و بر آن نَفَس قدسی بدمم تا به امر خدا مرغی گردد، و کورِ مادرزاد و مبتلای به پیسی را (که هر طبیب از علاج آن عاجز است) به امر خدا شفا دهم، و مردگان را به امر خدا زنده کنم، و به شما از غیب خبر دهم که در خانههاتان چه میخورید و چه ذخیره میکنید، این معجزات برای شما حجّت و نشانهی حقّانیّت من است اگر اهل ایمان به خدا هستید.
50) و کتاب تورات شما را تصدیق کنم و حلال گردانم بعض چیزهائی که شما را حرام بود و از طرف خداوند برای شما معجزه و نشانه (نبوّت) آوردم، پس ای بنی اسرائیل از خدا بترسید و مرا اطاعت کنید.
51) همانا خداست پروردگار من و شما، او را بپرستید که همین است راه راست.
52) پس چون عیسی به یقین دریافت که قوم ایمان نخواهند آورد (به همان شاگردانش که ایمان آوردند) گفت: کیست که با من دینِ خدا را یاری کند؟ حواریّان (خواصّ شاگردان عیسی) گفتند: ما یاری کنندگان دین خدائیم و به خداوند ایمان آوردهایم، گواهی ده که ما تسلیم فرمان اوئیم.
53) پروردگارا! ما به کتابی که فرستادی ایمان آورده و از رسول تو پیروی کردیم نام ما را در صحیفهی اهل یقین ثبت فرما.
54) یهود با خدا مکر کردند و خدا هم (در مقابل) با آنها مکر کرد و خدا از همه بهتر مکر تواند کرد.
55) به یاد آور وقتی که خداوند فرمود: ای عیسی! همانا من روح تو را قبض نموده و بر آسمان (قُرب خود) بالا برم و تو را پاک و منزّه از معاشرت و آلایش کافران گردانم و پیروان تو را بر کافران تا روز قیامت برتری دهم پس آنگاه بازگشت شما بسوی من خواهد بود که به حق حکم کنم در آنچه که بر سرِ آن با یکدیگر به خلاف و نزاع برمیخاستید.
56) پس آن گروهی را که کافر شدند به عذابی سخت در دنیا و آخرت معذّب گردانم و (برای نجاتشان) هیچ کس به آنها مدد و یاری نخواهد کرد.
57) اما آنان که ایمان آورده و نیکوکار شدند، خدا اجر تمام و کامل به آنها عطا کند و خدا هرگز ستمکاران را دوست نمیدارد.
58) این سخنان که بر تو میخوانیم از آیات الهی و ذکرِ حکمتهای خدای حکیم است.
59) همانا مَثَل خلقت عیسی (در خارقالعاده بودن) به امر خدا، مَثَل خلقت آدم ابوالبشر است که خدا او را از خاک بساخت، سپس بدان خاک گفت: بشری به حدّ کمال باش، همان دم چنان گردید.
60) سخن حق همان است که از جانب خدا به تو رسید، مبادا هیچگاه در آن شک و ریب کنی.
سلام
من آپـــــــــــــــــــــــــم